 Wysłany:
Pią 0:07, 26 Sty 2007 Temat postu: |
| Nikt , bo to ofootopxP.
Nie no joke ;].Fajny wiersz. |
| Wysłany:
Pią 21:00, 19 Sty 2007 Temat postu: |
| Ależ wy oftopujecie!!
Lustro samopoczucia szaro, zimno, bez radości A deszcz lunie lada chwila wiele szmutku oraz złości smutna pieśń młodego gila Tak, choć niebo złotą chustą sklepienie gwiezdne okrywa wielolitą przestrzenię pustą tęczowe myśli przerywa szaro smutny domu dach I nie wspomnieć już o kurzu ciemny czarny wielki gmach na ciemnym czarnym wzgórzu ale pewna iskra złota nie ginie w tych zawiejach jak na zakazaną słodycz ochota rozrasta się nadzieja w pewnej chwili iskra znika niczym dziś radości wszelkie I choć wiersz ten w nic nie wnika to starania były wielkie Kto to będzie czytał? |
| Wysłany:
Sob 12:26, 06 Sty 2007 Temat postu: |
||||||||
Fajne , jak na Ciebie . Mma nadzieje , że naprawdę Ty to pisalaś.
To zdanie chya jest w miarę w porządku.
Tego nie rozumiem ? Błędy...
co ? 
To też mi się podoba... Ale wątpie czy Ty kiedyś się zakochałaś...po co wiersze o miłości skoro nie wiesz co to jest ? |
| Wysłany:
Pią 21:23, 05 Sty 2007 Temat postu: |
| Bez tytułu,ale com i tam xd
Życie tak kruche, Jak łamane szkło, kruszy się niczym martwa miłość, która już ran nie leczy,lecz w prost przeciwnie,zakarza.... Z muszę odejść... Podąrzajac za miłością, za prawdą.... Za tęsknotą dawnego życia... |
| Wysłany:
Wto 14:07, 25 Lip 2006 Temat postu: |
| Ja nie widzialem tych wierzy i się nie wtrącam |
| Wysłany:
Śro 14:33, 07 Cze 2006 Temat postu: |
| Tak...to czego widziałam je na RPG o wilkach i ktos inny je pokazał...nie pamietam kto a niechce mi sie sprawdzać |
| Wysłany:
Pią 21:42, 05 Maj 2006 Temat postu: |
| Własne ze są mam ci renkopis pokazać xP |
| Wysłany:
Pią 21:40, 05 Maj 2006 Temat postu: |
To nie są twoje wiersze, Zew i inne  |
| Wysłany:
Pią 21:38, 05 Maj 2006 Temat postu: |
| Wiersze :
Wilczy Zew Gdy zawyje wilczych głosów śpiew pobginemy tam ja i MB(Mroźna Burza). Na wojenne pole, które niegdys zielone stanie się czerwone. Ruszyły wilki z kłami, pazurami by zabić by niszczyć... Biały płomieniu!-rzekła do mne Mroźna Burza Gdy nadejdze świt kły, pazury zabłysną wejdzesz na skełe...i trzy razy zawyjesz Walczymy! kłów i pazurów widać szczery blask. Czas wejść na skałe, jam Wilczy Brat. W ten słychac było wycia wilka na skale stojącego... Gdy zawyhe wilk o świcie to wojna się skończy, a wilki... Wilczy Zew! połączy Walka Na wojenną ścieżke wkroczyły wilki. Kły, pazury bielsze od śniegu. Ja Wilczy Zew ja Młoda Krew. Choć młoda, silna i zwinna wilczyca waczyć nie mogła. Gdy patrzyłam jak wilki walczą smutno mi się zrobiło. Wilczych kłów i pazurów w krwi lśni blask. W księżyca blasku wycie wilka słychać. Wilcze3 oczy skierowane w tamtą strone. To wilczy Zew -mówi MM Co ? Kto? - zaczeły szeptać wilki Przestałam wyć zaczełam patrzeć. Wilki walkę zakończyły na... ZAWSZE! MM patrzy gniewne. Czemu przerwałaś bitwe -patrzy zdenerwowana Wybiegam przestraszona niczym wiatr na polach. Wilczy Zewie -krzyczy zamną MM Ja nie słysze tylko biegne i biegne... Podoba sie czy nie XD |
| Wysłany:
Pią 13:07, 28 Kwi 2006 Temat postu: |
| No wiesz Cherry
To nie jest wiersz To pochlum metaforyczny(Tak się nazywa wiersz nierymowany z metaforą i na dodatek jedno zwrotkowy |
| Wysłany:
Czw 18:10, 27 Kwi 2006 Temat postu: |
| Kiedyś przed wielu laty
był tu ktoś taki co Nosił dziwne kapelusze a na ogonie czerwoną róże. Pasi wierszyk. |
| Wysłany:
Pią 22:35, 07 Kwi 2006 Temat postu: Wasze dzieła pisarskie i poetyckie |
| Po prostu...
...Układacie,piszecie,przepisujecie na kompa,i czekacie na opinię innych. Ja tu też mam cuś swojego proszę o prawdziwe komętarze i szczerą oraz(jeśli zajdzie taka potrzeba) surową krytykę. Nie ma już tego co dawniej na świecie było A szczątki tego co zostało w pył się obracają Tylko wspomnienia-resztę nieszczęście zmyło I tylko marzenia do tego wracają To,co dawniej było ważne dziś to już bezsensowne zmysły Dziecko które ongiś było raźne teraz to tylko mu w głowie hemiczne wymysły Ach gdziesz te Biesiady Ballady,uzbrojone fortece zabawy chuczne,uśmiechy co by się zdawały do końca A dziś-wiele ludzi nowoczesnych załamuje ręce Twarze ich nie unoszą się juz wysoko do słońca Ach słońce już także zakryłuy chmury wielkie i ciężkie,szare opary Jakiż ten świat stał się bury Inni nie mogą znaleść w sobie swej pary. |