Wasze dzieła pisarskie i poetyckie

Po prostu...
...Układacie,piszecie,przepisujecie na kompa,i czekacie na opinię innych.
Ja tu też mam cuś swojego
proszę o prawdziwe komętarze i szczerą oraz(jeśli zajdzie taka potrzeba)
surową krytykę.

Nie ma już tego co dawniej na świecie było
A szczątki tego co zostało w pył się obracają
Tylko wspomnienia-resztę nieszczęście zmyło
I tylko marzenia do tego wracają

To,co dawniej było ważne
dziś to już bezsensowne zmysły
Dziecko które ongiś było raźne
teraz to tylko mu w głowie hemiczne wymysły

Ach gdziesz te Biesiady Ballady,uzbrojone fortece
zabawy chuczne,uśmiechy co by się zdawały do końca
A dziś-wiele ludzi nowoczesnych załamuje ręce
Twarze ich nie unoszą się juz wysoko do słońca

Ach słońce już także zakryłuy chmury
wielkie i ciężkie,szare opary
Jakiż ten świat stał się bury
Inni nie mogą znaleść w sobie swej pary.

Kiedyś przed wielu laty
był tu ktoś taki co
Nosił dziwne kapelusze
a na ogonie czerwoną róże.

Pasi wierszyk.

No wiesz Cherry
To nie jest wiersz
To pochlum metaforyczny(Tak się nazywa wiersz nierymowany z metaforą i na dodatek jedno zwrotkowy

Wiersze :

Wilczy Zew
Gdy zawyje wilczych głosów śpiew
pobginemy tam ja i MB(Mroźna Burza).
Na wojenne pole, które niegdys
zielone stanie się czerwone.
Ruszyły wilki z kłami, pazurami
by zabić by niszczyć...
Biały płomieniu!-rzekła do mne Mroźna Burza
Gdy nadejdze świt kły, pazury zabłysną
wejdzesz na skełe...i trzy razy zawyjesz
Walczymy! kłów i pazurów widać szczery blask.
Czas wejść na skałe, jam Wilczy Brat.
W ten słychac było wycia wilka na skale stojącego...
Gdy zawyhe wilk o świcie
to wojna się skończy, a wilki...
Wilczy Zew! połączy

Walka
Na wojenną ścieżke wkroczyły wilki.
Kły, pazury bielsze od śniegu.
Ja Wilczy Zew ja Młoda Krew.
Choć młoda, silna i zwinna wilczyca waczyć nie mogła.
Gdy patrzyłam jak wilki walczą smutno mi się zrobiło.
Wilczych kłów i pazurów w krwi lśni blask.
W księżyca blasku wycie wilka słychać.
Wilcze3 oczy skierowane w tamtą strone.
To wilczy Zew -mówi MM
Co ? Kto? - zaczeły szeptać wilki
Przestałam wyć zaczełam patrzeć.
Wilki walkę zakończyły na...
ZAWSZE!
MM patrzy gniewne.
Czemu przerwałaś bitwe -patrzy zdenerwowana
Wybiegam przestraszona niczym wiatr na polach.
Wilczy Zewie -krzyczy zamną MM
Ja nie słysze tylko biegne i biegne...

Podoba sie czy nie XD

To nie są twoje wiersze, Zew i inne Surprised

Własne ze są mam ci renkopis pokazać xP

Tak...to czego widziałam je na RPG o wilkach i ktos inny je pokazał...nie pamietam kto a niechce mi sie sprawdzać

Ja nie widzialem tych wierzy i się nie wtrącam

Bez tytułu,ale com i tam xd

Życie tak kruche,
Jak łamane szkło,
kruszy się niczym martwa miłość,
która już ran nie leczy,lecz w prost
przeciwnie,zakarza....
Z muszę odejść...
Podąrzajac za miłością,
za prawdą....
Za tęsknotą dawnego życia...

Fajne , jak na Ciebie . Mma nadzieje , że naprawdę Ty to pisalaś.

Cytat:

Życie tak kruche,
Jak łamane szkło,

To zdanie chya jest w miarę w porządku.

Cytat:

kruszy się niczym martwa miłość,
która już ran nie leczy,lecz w prost przeciwnie,zakaŻa....

Tego nie rozumiem ? Błędy...

Cytat:

Z muszę odejść...

co ?

Cytat:

Podąrzajac za miłością,
za prawdą....
Za tęsknotą dawnego życia...

To też mi się podoba...

Ale wątpie czy Ty kiedyś się zakochałaś...po co wiersze o miłości skoro nie wiesz co to jest ?

Ależ wy oftopujecie!!
Lustro samopoczucia

szaro, zimno, bez radości
A deszcz lunie lada chwila
wiele szmutku oraz złości
smutna pieśń młodego gila

Tak, choć niebo złotą chustą
sklepienie gwiezdne okrywa
wielolitą przestrzenię pustą
tęczowe myśli przerywa

szaro smutny domu dach
I nie wspomnieć już o kurzu
ciemny czarny wielki gmach
na ciemnym czarnym wzgórzu

ale pewna iskra złota
nie ginie w tych zawiejach
jak na zakazaną słodycz ochota
rozrasta się nadzieja

w pewnej chwili iskra znika
niczym dziś radości wszelkie
I choć wiersz ten w nic nie wnika
to starania były wielkie

Kto to będzie czytał?

Nikt , bo to ofootopxP.

Nie no joke ;].Fajny wiersz.